Nontuberculous mycobacterial lung disease in a patient with COPD and bronchiectasis, with radiological signs of lung tumor

Mycobacterial lung disease is caused by nontuberculous mycobacteria (NTM), also known as atypical mycobacteria. NTM arewidely distributed in the environment, particularly in soil and water; they may colonize the airways, gastrointestinal tract andgenitourinary system, without the apparent signs of disease. Nevertheless, in some risk groups such as patients with chronic lungdiseases or with immunodeficiency, mycobacterial lung disease is identified. Recently, increased recognition of mycobacteriallung disease in chronic obstructive pulmonary disease (COPD) patients has been observed, especially in those treated with highdoses of inhaled corticosteroids.In the present paper, we describe the patient treated for many years due to COPD and bronchiectasis, with clinical and radiologicalpicture suggestive of lung tumor, in whom final diagnosis of mycobacterial lung disease caused by Mycobacterium avium wasmade

Oxyphilic and follicular thyroid tumors - the correlation between the cytopathologic diagnosis and the histopathologic examination

Wstęp: Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC) tarczycy jest uznaną i szeroko stosowaną metodą diagnostyczną guzów tarczycy. Rozpoznanie guza pęcherzykowego (FT, follicular tumor) lub oksyfilnego (OT, oxyphilic tumor) stanowi 10-procentowy margines badań, w których nie jest możliwe jednoznaczne zakwalifikowanie zmiany jako łagodnej lub złośliwej. Materiał i metody: W latach 2001-2002 rozpoznano w BAC u 102 pacjentów FT, natomiast OT - u 25. Badaniem histopatologicznym zweryfikowano 39 (38%) chorych z rozpoznaniem FT i 19 (76%) chorych z rozpoznaniem OT. Wyniki: Zmianę nowotworową rozpoznano w badaniu histopatologicznym w 48,7% (19/39) FT i 42% (8/19) OT. Ryzyko raka w FT wyniosło 12,8%, a w OT - 16% (ocena uwzględnia tylko przypadki leczone operacyjnie). Wnioski: Powyższe dane wskazują na duży stopień trudności diagnostycznych i brak jednoznacznych kryteriów cytologicznych umożliwiających zróżnicowanie łagodnych i złośliwych zmian pęcherzykowych tarczycy w badaniu BAC. W związku z faktem, że większość rozpoznanych w BAC guzów pęcherzykowych w badaniu histopatologicznym okazuje się być zmianą łagodną, nienowotworową, używanie określenia nowotwór pęcherzykowy jest bezzasadne. W to miejsce bardziej odpowiednim określeniem jest guz pęcherzykowy lub oksyfilny. Nie zmienia to faktu, że BAC tarczycy w korelacji z obrazem klinicznym jest cenną metodą pozwalającą na wytypowanie tych chorych, u których wskazany jest zabieg operacyjny lub dalsza diagnostyka.Introduction: Fine needle aspiration biopsy (FNAB) of the thyroid nodules generally allows to make the diagnosis and to choose the proper clinical management. In about 10% of cases cytopathologic features do not differentiate unequivocally benign and malignant lesions. In these cases the cytopathologic diagnosis of follicular tumor (FT) or oxyphilic tumor (OT) is most often made. Materials and methods: From 2001 to 2002 in our Department of Pathology the cytopathologic diagnosis of FT and OT was made in 102 and 25 cases respectively. Histopathologic verification was possible in 39 (38%) patients with FT and in 19 (76%) patients with OT. Results: Histopathological diagnosis of neoplasm was made in 48.7% (19/39) FT and 42% (8/19) OT. The risk of carcinoma was 12.8% in FT and 16% in OT group (surgical treated cases only). Conclusions: These results show how difficult the diagnostics of follicular lesions in FNAB could be because of the frequent overlapping of the cytological features of benign and malignant lesions. Diagnosis of follicular tumor does not mean carcinoma. Majority lesions are begin non neoplastic on final histopathologic examination. The use of follicular/ oxyphilic tumor in cytological diagnostic instead of follicular neoplasm seems more advisable. However FNAB in the correlation with clinical data may select the patients for the surgical treatment or the further observation

Factors predisposing to non-tuberculous mycobacterial lung disease in the patients with respiratory isolates of non-tuberculous mycobacteria.

Introduction: An increasing incidence rate of respiratory isolates of non-tuberculous mycobacteria (NTM) has been noted recentlyin most European countries as well as in the US. Despite many publications, there is no consensus concerning the importance ofdifferent factors in promoting NTM lung disease (NTMLD).The aim of the present retrospective study was to analyse patients with positive NTM respiratory isolates in search of factorspredisposing to NTMLD. Material and methods: 73 patients, 23 males, 50 females, median age 62.2 years, in whom NTM have been cultured fromrespiratory specimen (sputum and/or bronchial washings), in the period 2010–2015, entered the study. Results: NTMLD (according to ATS/IDSA) has been recognised in 36 patients, airways colonisation by NTM — in 37 patients. NTMLDwas diagnosed more often in the patients infected with M. kansasii, M. abscessus and M. avium/M. intracellulare comparing to thoseinfected with M. xenopi, M. gordonae and M. fortuitum (p < 0.0001). The proportion of females to males was significantly higher inthe NTMLD group comparing to the colonisation group (p < 0.007). Previous tuberculosis or mycobacteriosis were noted significantlymore frequently in the group of patients with NTMLD comparing to the colonisation group (28% vs 8%, p = 0.038). Univariate regressionanalysis revealed M. kansasii, female gender, and previous tuberculosis or mycobacteriosis as significant predictors of NTMLD. Conclusions: The risk factors of NTMLD recognition in the presented group of patients were the following: female gender,M. kansasii isolation, as well as past tuberculosis or mycobacteriosis

Czy istnieje różnica w jakości życia i występowaniu objawów psychiatrycznych u chorych na akromegalię i inne choroby przewlekłe?

Introduction: The study aimed to evaluate the psychological profile of patients with acromegaly in comparison to other chronic diseases such as non-functioning pituitary adenomas, Cushing disease, and plaque psoriasis, and to a healthy control group. Material and methods: A total sample of 153 participants in clinical groups underwent a cross-sectional assessment including the quality of life (AcroQoL, WHOQoL-BREF), psychiatric morbidity (GHQ-28), and the acceptance of illness (AIS), as well as 65 participants in the healthy control group. Results: The whole study sample had a predominance of urban married females (61%) with medium level of education (41%). Patients with acromegaly were diagnosed significantly later than patients from other clinical groups, after the onset of the first symptoms. Acromegaly was related to the presence of more symptoms of anxiety and insomnia, and poorer social relationships compared with the general population but not more than in other chronic diseases. A better quality of life score in all domains of WHOQoL-BREF was associated with a better score on the acceptance of illness scale and lower scores on GHQ-28. Conclusions: Psychiatric morbidity, mainly anxiety and insomnia, occurs in 50% of patients with acromegaly. However, the psychological wellbeing and mood seem to be related to other factors such as the acceptance of the illness. Thus, concerning the diagnosis, treatment, and monitoring of acromegaly an interdisciplinary approach, taking into account psychological and psychiatric consultation, is needed.Wstęp: Celem pracy była ocena profilu psychologicznego pacjentów z akromegalią w porównaniu z pacjentami z innymi chorobami przewlekłymi, takimi jak: nieczynne hormonalnie gruczolaki przysadki, choroba Cushinga, łuszczyca oraz zdrowych z grupy kontrolnej. Materiał i metody: Badaniem objęto 153 chorych w grupach klinicznych, którzy zostali poddani szerokiej ocenie obejmującej: jakość życia (AcroQoL, WHOQoL-BREF), występowanie zaburzeń psychiatrycznych (GHQ-28) i stopień akceptacji choroby (AIS) oraz 65 uczestników z grupy kontrolnej. Wyniki: W całej grupie badanej obserwowano przewagę zamężnych, miejskich kobiet (61%) z wykształceniem średnim (41%). Pacjenci z akromegalią byli diagnozowani znacznie później w stosunku do pozostałych grup chorych, po pojawieniu się pierwszych objawów. Akromegalia charakteryzowała się częstszym występowaniem bezsenności i lęku oraz gorszymi relacjami społecznymi w porównaniu z populacją ogólną, ale nie w stosunku do innych chorób przewlekłych. Lepsza jakość życia we wszystkich domenach formularza WHOQoL-BREF wiązała się z większą akceptacją choroby i niższym wynikiem w skali GHQ-28. Wnioski: Zaburzenia psychiatryczne, głównie lęk i bezsenność, występują u 50% pacjentów z akromegalią. Jednak stan psychiczny i nastrój wydają się związane z innym czynnikiem, jakim jest stopień akceptacji choroby. Podkreśla to potrzebę opieki interdyscyplinarnej, uwzględniającej opiekę psychiatryczną i psychologiczną, w diagnostyce, leczeniu i monitorowaniu pacjentów z akromegalią

Mykobakterioza płuc u chorego na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc i rozstrzenie oskrzeli, przebiegająca z obrazem radiologicznym guza płuca

Mykobakteriozy to choroby wywoływane przez prątki niegruźlicze (NTM, nontuberculous mycobacteria), zwane również prątkami atypowymi. Prątki niegruźlicze występują powszechnie w środowisku, głównie w glebie i wodzie. Mogą kolonizować drogi oddechowe, przewód pokarmowy i układ moczowo-płciowy człowieka, nie wywołując objawów choroby. Do zachorowania dochodzi przede wszystkim w grupach ryzyka, między innymi u chorych na przewlekłe choroby płuc oraz z obniżoną odpornością. W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie liczby przypadków mykobakteriozy u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), szczególnie w przypadku stosowania długotrwałej steroidoterapii wziewnej. W pracy opisano przypadek mykobakteriozy wywołanej przez Mycobacterium avium u chorego na POChP i rozstrzenie oskrzeli, u którego obraz kliniczny i radiologiczny sugerowały obecność guza płuca.Mykobakteriozy to choroby wywoływane przez prątki niegruźlicze (NTM, nontuberculous mycobacteria), zwane również prątkami atypowymi. Prątki niegruźlicze występują powszechnie w środowisku, głównie w glebie i wodzie. Mogą kolonizować drogi oddechowe, przewód pokarmowy i układ moczowo-płciowy człowieka, nie wywołując objawów choroby. Do zachorowania dochodzi przede wszystkim w grupach ryzyka, między innymi u chorych na przewlekłe choroby płuc oraz z obniżoną odpornością. W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie liczby przypadków mykobakteriozy u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), szczególnie w przypadku stosowania długotrwałej steroidoterapii wziewnej. W pracy opisano przypadek mykobakteriozy wywołanej przez Mycobacterium avium u chorego na POChP i rozstrzenie oskrzeli, u którego obraz kliniczny i radiologiczny sugerowały obecność guza płuca

Czynniki predysponujące do rozwoju mykobakteriozy płuc u chorych z obecnością prątków niegruźliczych w materiałach z dróg oddechowych

WSTĘP: W ostatnich latach w większości krajów Europy i w Stanach Zjednoczonych jest notowany wzrost częstości zakażeń układu oddechowego prątkami niegruźliczymi. Nie ma jednak zgodności opinii na temat wpływu różnych czynników na rozwój mykobakteriozy płuc w tej grupie chorych. Celem niniejszej pracy retrospektywnej było poszukiwanie czynników ryzyka mykobakteriozy płuc, w grupie chorych, u których wyhodowano prątki niegruźlicze z dróg oddechowych. MATERIAŁ I METODY: Badaną grupę stanowiło 73 chorych, 23 mężczyzn i 50 kobiet, mediana wieku wyniosła 62,2 roku, z dodatnimi wynikami posiewów plwociny/wydzieliny oskrzelowej w kierunku prątków niegruźliczych, uzyskanymi w latach 2010–2015. WYNIKI: Mykobakteriozę płuc (według American Thoracic Society/Infectious Diseases Society of America) rozpoznano u 36 chorych, kolonizację dróg oddechowych — w 37 przypadkach. Mykobakteriozę rozpoznawano istotnie częściej u chorych zakażonych M. kansasii, M. abscessus i M. avium/M. intracellulare w porównaniu z chorymi zakażonymi M. xenopi, M. gordonae i M. fortuitum (p &lt; 0,0001). Wśród chorych na mykobakteriozę, w porównaniu z grupą z kolonizacją prątkami niegruźliczymi, było istotnie więcej kobiet niż mężczyzn (p &lt; 0,007) oraz więcej chorych z wywiadem przebytej gruźlicy płuc lub mykobakteriozy (odpowiednio 28% i 8%, p = 0,038). Wykazano, że zakażenie M. kansasii, płeć żeńska oraz przebyta gruźlica lub mykobakterioza były istotnymi czynnikami predykcyjnymi aktualnego rozpoznania mykobakteriozy płuc. WNIOSEK: W badanej grupie chorych ryzyko zachorowania na mykobakteriozę było istotnie większe u kobiet, osób zakażonych M. kansasii oraz z przebytą gruźlicą lub mykobakteriozą płuc w przeszłości.WSTĘP: W ostatnich latach w większości krajów Europy i w Stanach Zjednoczonych jest notowany wzrost częstości zakażeń układu oddechowego prątkami niegruźliczymi. Nie ma jednak zgodności opinii na temat wpływu różnych czynników na rozwój mykobakteriozy płuc w tej grupie chorych. Celem niniejszej pracy retrospektywnej było poszukiwanie czynników ryzyka mykobakteriozy płuc, w grupie chorych, u których wyhodowano prątki niegruźlicze z dróg oddechowych. MATERIAŁ I METODY: Badaną grupę stanowiło 73 chorych, 23 mężczyzn i 50 kobiet, mediana wieku wyniosła 62,2 roku, z dodatnimi wynikami posiewów plwociny/wydzieliny oskrzelowej w kierunku prątków niegruźliczych, uzyskanymi w latach 2010–2015. WYNIKI: Mykobakteriozę płuc (według American Thoracic Society/Infectious Diseases Society of America) rozpoznano u 36 chorych, kolonizację dróg oddechowych — w 37 przypadkach. Mykobakteriozę rozpoznawano istotnie częściej u chorych zakażonych M. kansasii, M. abscessus i M. avium/M. intracellulare w porównaniu z chorymi zakażonymi M. xenopi, M. gordonae i M. fortuitum (p < 0,0001). Wśród chorych na mykobakteriozę, w porównaniu z grupą z kolonizacją prątkami niegruźliczymi, było istotnie więcej kobiet niż mężczyzn (p < 0,007) oraz więcej chorych z wywiadem przebytej gruźlicy płuc lub mykobakteriozy (odpowiednio 28% i 8%, p = 0,038). Wykazano, że zakażenie M. kansasii, płeć żeńska oraz przebyta gruźlica lub mykobakterioza były istotnymi czynnikami predykcyjnymi aktualnego rozpoznania mykobakteriozy płuc. WNIOSEK: W badanej grupie chorych ryzyko zachorowania na mykobakteriozę było istotnie większe u kobiet, osób zakażonych M. kansasii oraz z przebytą gruźlicą lub mykobakteriozą płuc w przeszłości

Improvement of working memory in older adults with mild cognitive impairment after repetitive transcranial magnetic stimulation – a randomized controlled pilot study

Repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS) is a noninvasive technique that could improve cognitive function. It is being developed as a non-pharmacological intervention to alleviate symptoms of cognitive deterioration. We assessed the efficacy of rTMS in improving cognitive functioning among people with Mild Cognitive Impairment (MCI) in a partially-blinded, sham-controlled randomized trial. Out of 91 subjects screened, 31 participants with MCI (mean age 70.73; SD = 4.47), were randomly assigned to one of three groups: (A) Active rTMS; (B) Active rTMS with Computerized Cognitive Training RehaCom; and (C) Sham control. The study evaluated cognitive function using the DemTect, FAS, and CANTAB tests before and after the stimulation. The following treatment protocol was applied: 2000 pulses at 10 Hz, 5-s train duration, and 25-s intervals at 110% of resting MT delivered over the left Dorsolateral Prefrontal Cortex (DLPFC) five times a week for 2 weeks. After 10 sessions of high-frequency rTMS, there was an improvement in overall cognitive function and memory, assessed by the DemTect evaluation, with no serious adverse effects. Analysis of differences in time (after 10 sessions) between studied groups showed statistically significant improvement in DemTect total score (time by group interaction p = 0.026) in favor of rTMS+RehaCom. The linear regression of CANTAB Paired Associates Learning revealed significant differences in favor of rTMS+RehaCom in three subtests. Our study shows that 10 sessions of rTMS over the left DLPFC (alone as well as combined with Computerized Cognitive Training) can have a positive impact on cognitive function in people with MCI. Further research should investigate the underlying mechanism and determine the optimal parameters for rTMS, which will be important for its efficacy in clinical settings

Interstitial lung disease in patients with polymyositis and dermatomyositis — report of three cases

Zapalenia wielomięśniowe (PM) i skórno-mięśniowe (DM) należą do układowych chorób tkanki łącznej charakteryzujących się osłabieniem siły mięśni proksymalnych oraz zajęciem różnych narządów wewnętrznych, w tym często płuc. Do zmian płucnych w przebiegu PM/DM należą: zapalenia naczyń z rozlanym krwawieniem pęcherzykowym oraz choroba śródmiąższowa płuc (ILD), która jest najczęstszą płucną manifestacją PM/DM, a jej występowanie znacznie pogarsza przebieg choroby i rokowanie. Patogeneza zmian śródmiąższowych w płucach nie jest dokładnie znana, wiadomo że dużą rolę w jej etiologii odgrywają mechanizmy autoimmunologiczne. Nie zaobserwowano związku między ciężkością choroby układowej tkanki łącznej a wystąpieniem zmian w płucach. Choroba śródmiąższowa płuc może się ujawnić w każdym momencie trwania choroby zapalnej mięśni, czasami wyprzedza jej objawy i rozpoznanie. Częstość wykrywania zmian śródmiąższowych w płucach zwiększa się wraz z czułością zastosowanych metod diagnostycznych — „złotym standardem” jest tomografia komputerowa płuc o wysokiej rozdzielczości. Lekiem pierwszego wyboru w leczeniu choroby śródmiąższowej płuc w przebiegu PM/DM są glikokortykosteroidy. W niniejszym artykule przedstawiono przypadki 3 mężczyzn w średnim wieku, chorych na PM/DM, z towarzyszącymi zmianami śródmiąższowymi w płucach, każdy o innym przebiegu klinicznym i obrazie zmian radiologicznych. U wszystkich chorych wykonano badania obrazowe (radiogram i tomografię komputerową klatki piersiowej) oraz czynnościowe układu oddechowego. U wszystkich pacjentów charakter zmian płucnych potwierdzono badaniem histologicznym. U dwóch chorych rozpoznano niespecyficzne śródmiąższowe zapalenie płuc, u jednego — organizujące się zapalenie płuc z odczynem sarkoidalnym w okolicznych węzłach chłonnych. Z powodu zaburzeń w badaniach czynnościowych płuc, wszyscy pacjenci leczeni byli prednizonem, u dwóch chorych dodatkowo wdrożono leczenie azatiopryną lub cyclofosfamidem z dobrym efektem.Polymyositis (PM) and dermatomyositis (DM) are connective tissue diseases (CTD) characterized by proximal muscle weakness along with changes in various internal organs, with the lungs most frequently involved. Presentation of the disease in the lungs comprises diffuse alveolar haemorrhage due to vasculitis and interstitial lung disease (ILD), which is the most frequent manifestation of CTD in the lungs and worsens the outcome and prognosis. The mechanisms involved in the ILD are not fully known, but the role of autoimmune response is unquestioned. No relationship between the severity of CTD and the changes in the lungs was observed. ILD may present at any time in the course of CTD, sometimes before the signs and symptoms of myositis occur. The more accurate imaging methods are, the more frequently changes in the lungs are detected. High resolution computed tomography (HRCT) is a gold standard in ILD imaging. Treatment of PM/DM-related ILD relays on systemic glucocorticosteroids as the first choice drugs. We present three cases of PM/DM-related ILD in middle-aged men, with a different clinical and radiological presentation. In all cases, apart from imaging (plain X-ray and HRCT of the chest) and pulmonary function tests, histological evaluation of lung changes was performed. In two cases non-specific interstitial pneumonitis (NSIP) was diagnosed, and in the third — organizing pneumonia along with sarcoid changes in the lymph nodes. Because of decreased pulmonary function all patients were treated with systemic corticosteroids and two of them additionally with azathioprine or cyclophosphamide, and the outcome was good in all of them

The impact of COVID-19 on the lives of community- dwelling people with dementia and informal carers in the context of using the social and medical services – a qualitative study

Background: Older people with dementia are particularly at risk of COVID-19, whilst still little is known about the indirect impact of the Pandemic on the lives of those living with and caring for someone with dementia. The aim of this study was to investigate the impact of the Pandemic on the lives of people with dementia and their informal carers in the context of using social and medical services in Poland. Methods: A qualitative thematic analysis of semi-structured interviews with people with dementia (n = 5) and informal carers (n = 21) was performed. Interviews were collected between June and August 2020 via phone after the first wave of COVID-19 in Poland. Data were analysed using NVivo software by four team members. Results: Three overarching themes emerged: (1) Care re-organization; (2) Psychological responses; (3) Emerging needs. The factor underlying all these elements were a reliance on other people. Regardless of the type of support (informal or formal), a sense of presence of others and maintaining mutual contacts displayed as crucial elements influencing the well-being of people with dementia and informal carers. Conclusions: Social support and engagement are vital to the ongoing health and wellbeing of people living with dementia and their informal carers. Services need sustaining to provide ongoing provision to those living with dementia to reach pre-pandemic levels, if not better. Within the post-pandemic environment people with dementia and their informal carers need reassurance that they can rely on external institutional and social support able to meet their need

Technologies to support community-dwelling persons with dementia: a position paper on issues regarding development, usability, effectiveness and cost-effectiveness, deployment, and ethics

Background: With the expected increase in the numbers of persons with dementia, providing timely, adequate, and affordable care and support is challenging. Assistive and health technologies may be a valuable contribution in dementia care, but new challenges may emerge. Objective: The aim of our study was to review the state of the art of technologies for persons with dementia regarding issues on development, usability, effectiveness and cost-effectiveness, deployment, and ethics in 3 fields of application of technologies: (1) support with managing everyday life, (2) support with participating in pleasurable and meaningful activities, and (3) support with dementia health and social care provision. The study also aimed to identify gaps in the evidence and challenges for future research. Methods: Reviews of literature and expert opinions were used in our study. Literature searches were conducted on usability, effectiveness and cost-effectiveness, and ethics using PubMed, Embase, CINAHL, and PsycINFO databases with no time limit. Selection criteria in our selected technology fields were reviews in English for community-dwelling persons with dementia. Regarding deployment issues, searches were done in Health Technology Assessment databases Results: According to our results, persons with dementia want to be included in the development of technologies; there is little research on the usability of assistive technologies; various benefits are reported but are mainly based on low-quality studies; barriers to deployment of technologies in dementia care were identified, and ethical issues were raised by researchers but often not studied. Many challenges remain such as including the target group more often in development, performing more high-quality studies on usability and effectiveness and cost-effectiveness, creating and having access to high-quality datasets on existing technologies to enable adequate deployment of technologies in dementia care, and ensuring that ethical issues are considered an important topic for researchers to include in their evaluation of assistive technologies. Conclusions: Based on these findings, various actions are recommended for development, usability, effectiveness and cost-effectiveness, deployment, and ethics of assistive and health technologies across Europe. These include avoiding replication of technology development that is unhelpful or ineffective and focusing on how technologies succeed in addressing individual needs of persons with dementia. Furthermore, it is suggested to include these recommendations in national and international calls for funding and assistive technology research programs. Finally, practitioners, policy makers, care insurers, and care providers should work together with technology enterprises and researchers to prepare strategies for the implementation of assistive technologies in different care settings. This may help future generations of persons with dementia to utilize available and affordable technologies and, ultimately, to benefit from them